Ina (63) Ik ben geboren in Italië. Daar had mijn vader een boerderij met een tuin. Daar groeide onder andere artisjokken in en wijn. En dan plukte ik zo een stuk rauwe artisjok, dat ik dan zo opat. Als ik hier in de tuin ben, komt dat gevoel van vroeger weer terug. Ik vind het hier zo mooi, met de bloemen en de natuur. En als ik dan de wijnstruik bij de pergola zie, voelt het zo Italiaans.
Ik kan niet alles doen, omdat ik last heb van mijn gewrichten. Maar hier doe ik wat ik kan. Soms schoffel ik, of drink ik alleen koffie en maak ik een praatje. Ik vind het leuk om onder de mensen te zijn en nieuwe groentes te leren kennen. Zo wist ik helemaal niet dat je de bloemen van komkommerkruid kunt eten. En doordat ik hier meer leer, heb ik ook meer interesse gekregen om thuis groentes te verbouwen. Daar heb ik nu ook fruitplanten en doperwten in een pot staan.
Ik ben mantelzorger van mijn moeder en zusje. Hier komen is een uitje voor mij. Het geeft mij echt plezier om buiten te zijn en ik kan hier ontspannen en dingen loslaten. Als het kan neem ik ook bloemen van de courgette mee, die ik voor mijn moeder frituur. Een Italiaanse delicatesse, waar zij erg van geniet.
Twee jaar geleden moest ik zelf revalideren en vroeg mij begeleider om de leuke dingen te noemen in mijn leven. De tuin was daar een van. Ik leerde tijdens de revalidatie dat ik moest doorzetten. En naar de tuin gaan heeft me daarbij geholpen en zette me in beweging. Ik ben God dankbaar voor deze plek en vind de tuin echt een geschenk.
