Isa (24): Ik ben op de tuin begonnen net voor de lockdown begon. Daarna viel mijn baan weg in de horeca en ging ik twee tot drie dagen werken in de tuin. Ondertussen is werken in de tuin een vast onderdeel van mijn week geworden. Het geeft me veel rust en stabiliteit. Als ik wegrijd voel ik me zo geaard, vervuld en blij.
Hier vind ik een tegenhanger voor de rest van mijn leven. Ik ben best wel een efficiency persoon, maar op de tuin doe ik dingen juist langzaam. Als ik zaai probeer ik niet toe te geven aan de drang om dat snel te doen. De grootste les die ik hier leer, is dingen op je eigen tempo doen. Dat ik soms de lat ook iets minder hoog mag leggen. Dit is ook de eerste plek die ik heb gevonden die echt voor iedereen is: van student tot mensen met pensioen.
Later zou ik graag een ‘tiny house’ willen hebben en mijn eigen groenten verbouwen. In de tuin leer ik daar veel over. Veel van wat ik normaal leer doe ik op een theoretische manier. Maar op de tuin vraag ik juist: ‘Hoe herken je nu jonge kool tussen al het onkruid?’ Ik probeer hier intuïtief te leren wat een plant nodig heeft, door er een gevoel bij te krijgen.
Ik heb hier snijbiet ontdekt en de koriander van de tuin heeft zoveel smaak. Het lekkerste vind ik de courgette. Dat grill ik of ik maak er soep met kokosmelk van.
Het meeste geniet ik van onkruid wieden. Met mijn handen in de aarde te zitten. En een stuk grond helemaal netjes maken. Maar ook onder de boom zitten, de vogels horen en de druppels op planten te zien liggen. En ik kan echt enorm enthousiast worden als ik iets heb gezaaid, dat ik twee weken later zie uitgroeien tot een plant. Dan denk ik: ‘Dat heb ik gedaan. Dat is echt prachtig.’
